Χάιντελ, Έρμαν

(Heidel, 1810 – 1865). Γερμανός γλύπτης. Αρχικά μαθήτευσε στο Μόναχο κοντά στον Σβαντάλερ και η πρώτη του μεγάλη επιτυχία ήταν η προτομή του Μπετόβεν (1839). Στη συνέχεια ταξίδεψε στην Ιταλία όπου έμεινε 3 χρόνια. Όταν γύρισε εγκαταστάθηκε στο Βερολίνο όπου διακρίθηκε ως ανδριαντοποιός και γλύπτης συμπλεγμάτων και αναγλύφων. Το ωραιότερο και διασημότερο από τα έργα του είναι το άγαλμα του Χέντελ στη Χάλλη (1857). Άλλα σημαντικά έργα του είναι οι Καρυάτιδες της Όπερας του Βερολίνου, ο Λούθηρος, στη μονή του Αγίου Μαρτίνου, τα αγάλματα Ιφιγένεια, Οιδίπους και Αντιγόνη, Η Ναυσικά πηγαίνοντας να συναντήσει τον Οδυσσέα και Η Πηνελόπη και οι μνηστήρες στο ανάκτορο του Σαν Σουσί. Ο X. ασχολήθηκε επίσης και με τη διακόσμηση αγγείων και εικονογράφησε με σχέδιά του την Ιφιγένεια του Γκέτε καθώς και άλλα έργα.